مباهله بنا به دستور خدا بوده؛ «فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَأَنْفُسَنا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبِینَ» «هر گاه بعد از آگاهی که(در باره مسیح) به شما رسید، بازکسانى به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آن گاه مباهله کنیم، و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم» (آل عمران /۶۲)
بنا شده ؛ پیامبر و اهل بیت(ع)، که در یک سوی قرار دارند و مسیحیت بنی نجران که در سوی دیگرند، و از خدای متعال طلب نزول لعنت و عذاب بر فرقه و مدعای باطل و کاذب کنند!
اما؛ صبحگاهان مسیحیت پیام دادند که؛ شما را پذیرفتیم و شما لطفا؛ از مباهله صرف نظر فرمایید .
چرا نباید از این حادثه معظم غفلت کنیم؟
چون:
اولا: نشانه ماندگارِ عظمت اسلام در برابر مسیحیت است. چون مسیحیت با پذیرش حقانیت اسلام، از پیامبر درخواست عدم تحقق مباهله را کردند و پیامبر هم پذیرفت.
ثانیا : تصدیق عملی و تایید میدانی خدای متعال نسبت به اهل بیت(ع) است.
بدین معنا که خدای متعال، پیامبر و اهل بیت(ع) ایشان را در مقام ظهور و تحقق فضیلت عینی و خارجی بخشید .
صدها آیه در فضیلت اهل بیت(ع)؛ در مقام علم و اعتقاد است.
اما در مباهله، خدای سبحان فضیلت اهل بیت را، به صورت میدانی و عینی به همگان نمایان نمود.
و این ادعای ما شیعیان نیست، بلکه اهل سنت از محدثین بنامشان مانند؛ ثعلبی و کلبی تا جناب زمخشری بر اساس روایت "صحیح مسلم" (ج۱۸۷۱/۴) به آن باور دارند .
